نظریه جدید ابرغبار

فیزیكدان آلمانی كارل فون وایتسزیكر بنیاد اصلی تئوری جدید ابر غبار را پیشنهاد كرد. بعد از آن اخترشناس امریكایی به نام جرارد كویپر نظر وایتسزیكر را به‌صورت تئوری جدید منشا منظومه شمسی تكمیل كرد. سیارات منظومه شمسی ، از همان گاز و غباری شكل گرفته‌اند كه خورشید از آن پدید آمده است. ابر بزرگ با گردش خود در فضا به بخشهای كوچكتری تقسیم شده است.

ذرات موجود در این بخشها ، همدیگر را جذب كرده‌اند و سرانجام سیاره‌ها را بوجود آورده‌اند. بیشتر مواد ابر اصلی در اثر تابش خورشید از آن دور شده‌اند، ولی پیش از آنكه خورشید ، حالت ستاره به خود گیرد، اندازه سیاره‌ها به حدی رسیده بود كه می‌توانستند در مداری به دور آن باقی بمانند یا گردش كنند

شکل گری منظومه ی شمسی

شكل گیری منظومه شمسی از دید شیمی

تشكیل یك سیاره مستلزم یك فرآیند چند مرحله‌ای است، اولا دانه‌های جامد متعلق به سحابی خورشید متراكم می‌شوند. ثانیا این ذرات باهم یكی شده و اجرام آسمانی بزرگ به نام ریز سیارات را شكل می‌دهند كه سپس تصادم كرده و برای تشكیل پیش سیارات با هم یكی می‌شوند و به سیارات امروزی متحول می‌گردند. تركیبات شیمیایی سیارات بوسیله فرآیندی به نام تسلسل تراكم از روی تراكم دانه‌ها تعیین می‌شوند. ایده اولیه تسلسل تراكم این است:

مركز سحابی باید در دمایی برابر چندین هزار درجه كلوین بوده باشد. در اینجا دانه‌های جامد ، حتی تركیبات آهن و سیلیكاتها نمی‌توانستند متراكم شوند. در جای دیگر كه مواد می‌توانستند به عنوان دانه‌های جدید متراكم شوند، به‌صورت زیر به دما بستگی داشت:

پایینتر از 2000 كلوین ، دانه‌های ساخته شده از مواد خاكی متراكم شدند، زیر 273 كلوین دانه‌های مواد خاكی و یخی هر دو می‌توانستند شكل بگیرند. در دمای متفاوت گازهای موجود و جامدات حاضر بطور شیمیایی برهمكنش كرده و تركیبات متنوعی را تولید می‌كنند. اگر دمای سحابی به سرعت از مركز به طرف بیرون كاهش یابد، چگالیها و تركیبات سیارات می‌توانند با تسلسل تراكم توضیح داده شوند.

لطفا نظر بدین